22-4

Bon dia!

We zijn in Funchal, Madeira. Na een lekker, maar tamelijk duur (€ 3,50) koppie cappuccino, staan we in de rij voor de cable car. Hoor ik J. ineens zeggen 'Harry', terwijl hij naar zijn gulp wijst. De kerel moet door zijn vrouw aangetikt worden, voordat hij iets begrijpt. En nog geen dankjewel! Echt, de volgende blijft maar rondlopen met zijn hele zakie buitenboord!

Na een prachtig ritje omhoog, nemen we dé manier om in Funchal beneden te komen en dat is per tobogan. Een houten slee, eerst getrokken en dan bestuurd door twee (in ons geval tamelijk oude) heren. De asfalt weg is inmiddels glimmend geworden. Je komt tot ongeveer halverwege de berg naar beneden, waar de taxi's staan te wachten. Ondanks dat ze zeggen dat het 7 kilometer is naar beneden (no way!) nemen wij de benenwagen. We zouden gemakkelijk in een half uurtje beneden kunnen zijn, maar onderweg zie ik een kapsalon, tijd voor een knipbeurtje! J. zit aan de gratis internet, dus die vindt het niet erg om te wachten. Dan vinden we nog een leuk zonnebrillen zaakje en is het tijd om naar de QM2 te gaan. Het is zo'n lekker weer dat we heel lang op dek 13 liggen, dus zit er niks anders op dan een pizza/pasta te gaan halen. We komen bij de Chef's galley, zegt de kok: twee maal met pepperoni, champignons, uien, voor meneer 'a little bit spicy' en voor mevrouw 'extra cheese'. Echt waar, we komen hier niet vaak!!

Voor we gaan koffiedrinken, pakken we alvast een koffer in. Na een keer of tien 'dat gaat nooit passen', besluiten we morgen maar verder te gaan.